از هر طرف از هر سو

دکتر شریعتی می گوید:

دوست داشتن کسی که لایق دوست داشتن نیست اسراف محبت است.این جمله عجیب بردلم نشست.

اما احساسات خام و بی اساس مقطعی از زندگی منجر به خیلی از این نوع اسراف ها میشود.

من تصویری از بدی در ذهن خویش نداشتم،تصویری از تنهایی،تصویری از عجز،تصویری از خجالت و درماندگی.اما زندگی به من آموخت که  تمام این تصویر ها هست و وجود دارد.من آموختم که حتی در اوج درماندگی و مشکلات هم میتوان زیست و میتوان با کمی درایت مسائل را حل نمود.

من میدانم که تغیییر بنیاد های فردی آب در هاون کوبیدن است.

یاد گرفتم که به جای تلاش در جهت تغییر ،سعی نمایم تا افراد را همانگونه که هستند بپذیرم اما این پذیرش تا جائی خواهد بود که به پایه های شخصیتی و آرمانی ام توهینی نشود و من ابزاری برای کسی نباشم .

پیشتر خیلی سریع در مقابل هر چیز و هر کسی موضع میگرفتم اما حالا آموخته ام که نباید زود قضاوت نکرد.

دوستان نزدیکی که بیش از حد به آنها باور داشتم حباب های روی آبی بودند که یکی پس از دیگری می ترکیدند و شاید باز هم در حال ترکیدن هستند.

و آنجا بود که به خودم گفتم مریم در زندگی تو هستی و تو.........

به خود تکیه کن و انتظاری از هیچ کسی نداشته باش.آفتاب باش و پرقدرت بتاب.

خودم را باور کردم.

خطاهایم را خیلی صریح پذیرفتم و در مسیر زندگی در راه آرمانهایم خواهم جنگید.

من بی آرمانهایم مفهومی نخواهم داشت.